Hepimiz çocuklarımız ile şöyle bir anı yaşamışızdır. Çocuğunuzun arkadaşı ile oyun saati sona ermiştir, 5 dakika önce gidip gitme zamanı demenize rağmen çocuğunuz saygısız bir şekilde ‘Ben gitmeyeceğim işte, hep oyunumu bozuyorsun.’ diye size bağırır. Bir anda çocuğunuz yerde tepinmeye başlar, hem diğer ebeveyne karşı mahcup olduğunuzu hissedersiniz hem de çocuğunuz sakinleştiremediğinizi. Çocuğunuza bağırarak ‘Benimle böyle konuşamazsın!’ dersiniz. Çocuğunuz ise ‘Sen çok kötü bir annesin seni sevmiyorum!’ diye bağırır. Olay çığırından çıkmıştır artık, ‘Çabuk kalk yerden, bir hafta boyunca televizyon…