“Herhangi bir şey olabilir: park yerini görmemem, arkadaşımın mesajıma geç cevap vermesi, koltuğa kahve dökülmesi, makinedeki çamaşırları asmayı unutmak, verdiğim basit bir sözü tutmamak, yolda yürürken birinin omzuma çarpması… Sanki başıma bir felaket gelmiş gibi üzülürüm veya öfkelenirim. Küçük şeyleri bile kafama takıyorum ve bazen etrafımdaki insanlara karşı kırıcı olabiliyorum. Acaba neden böyle yapıyorum?” Belki de hayatınızda enerjinizi yönlendirebileceğiniz hiçbir şey yoktur. Tutkularınızı ve enerjinizi aktarabileceğiniz bir şey olmadığında demir atabileceğiniz bir limanınız da olmaz; bu da sağlıklı bir bakış…